Veenendaal

Interview met Jannie de Gooijer

Ik zit in de gezellige keuken bij Jannie de Gooijer.
We praten over het afgelopen jaar.

Jannie, je bent dit jaar een paar keer op de barricaden geklommen en je bent politiek actief geweest. Wat heeft jou daartoe gebracht?
De politiek gaat steeds meer over de euro’s en steeds minder over het welzijn van de mensen. Dat vind ik erg jammer. En daarbij heb ik het gevoel dat de samenleving steeds minder solidair wordt. Het lijkt wel of er steeds minder bereidheid is bij de mensen om te betalen voor diegenen die het minder hebben, zoals de werklozen, de ouderen, de gehandicapten.
En die houding komt ook in de (landelijke) politiek aan het licht.

Waar ben je voor in de bres gesprongen dit jaar?
De eerste keer ging het om de parkeerplaats van de bewoners in onze seniorenflat. De gemeente wilde het vergunningparkeren weghalen. Dan zou iedereen op ons parkeerterrein mogen parkeren. Dat zag ik somber in. Want als ik thuis kom en het parkeerterrein is vol, moet ik verder weg van mijn appartement een andere parkeerplaats zoeken. En we zijn al op leeftijd en krakkemikkig.
Ik heb het aan jou voorgelegd. En toen hebben we eerst uitgezocht of er meer mensen uit de flat daar ook bang voor waren. Dat waren meer dan honderd mensen. Ik heb toen een brief naar de pers geschreven en ik heb gebruik gemaakt van mijn inspreekrecht voor de raad.

En wat was het resultaat?
De raad heeft toch besloten dat ons parkeerterrein openbaar wordt. Maar de wethouder zou het in de gaten houden.

In een van de laatste vergaderingen hoorde ik wel dat ze rekening met de bewoners houden. Maar dit terzijde: Ben je tevreden met het resultaat?
Tot nu toe ondervinden we geen problemen.
Maar dit wil ik nog wel even kwijt: De gemeente maakt het ons vaak moeilijker dan nodig is. We hadden voor mantelzorgers kraskaarten om te parkeren. Dat was een eenvoudig en mooi systeem. Nu is het veranderd. We moeten telefoneren en kentekens opgeven als een mantelzorger op bezoek komt en dus moet parkeren en wéér bellen als ze weer weggaat.
Heel omslachtig. Het kost me teveel energie om daar aan te beginnen.

En waar kwam je de tweede keer voor in het geweer?
Dat was afgelopen november. De coalitie had laten weten dat zij de eigen bijdrage voor de huishoudelijke ondersteuning met 50% wilden verhogen. Van €10,00 per uur naar €15,00.
Dat is een rib uit je lijf als je niet veel te besteden hebt.
Samen met nog drie andere mensen heb ik ingesproken en hebben we de raad laten weten dat de verhoging voor veel mensen onbetaalbaar is. Zelf maak ik nu al niet gebruik van de huishoudelijke ondersteuning, omdat €10,00 per uur betekent dat ik de auto de deur uit moet doen. En dat is voor ons de enige manier om contact te hebben met onze familie.

En heeft dat wat opgeleverd?
Gelukkig wel. Was in juni de meerderheid nog voor de verhoging, na onze inspreekbeurt stemde de raad unaniem tegen de verhoging.

Jannie, hoe voelt het nu om in zo´n raadzaal voor de raad te spreken?
Ik was niet echt zenuwachtig. Ik heb het gewoon gezegd.
En de raad heeft het gehoord. Daar kunnen ze niet om heen.

En zal je het een volgende keer weer doen?
Ik doe het weer als het een onderwerp is wat mij aan het hart gaat.
Mijn vader zei altijd: "Als je ergens iets aan kunt doen, dan moet je er iets aan doen; kan je er niets aan doen, dan moet je er niet wakker van liggen."

Foto: Jan Breur

Inspreekbeurten Jannie de Gooijer:

• Bewoners staan op: Duivenwal en Weverij in geweer tegen parkeerplannen
• Veel zorgen om de WMO: Veenendaal spreekt

Meer interviews:

• Mannen van Stavast
  (Cor & Cor)
• Oude bomen moet je niet verplaatsen...
  (Mevrouw Boendermaker)