Veenendaal

"Mis ik iets?" Vroeg Gert, toen de ene na de andere bezoeker me bij binnenkomst feliciteerde. Ik maakte een gebaar met mijn ringvinger (wat overigens nergens op sloeg, aangezien Barbara en ik niet aan ringen deden), en het kwartje viel. Ook hij feliciteerde me van harte. Het werd tijd om te beginnen...

 

1 Mei 2015:

's Ochtends hadden Nico en ik 'Anti-Bonuskaarten' uitgedeeld in winkelcentrum 'De Ellekoot'. Hiermee vroegen we aandacht voor het grote inkomensverschil tussen een vakkenvuller en een zakkenvuller - de 'top'man van Ahold.
Waarom krijg je eigenlijk geen volwassen loon vanaf het moment dat je meerderjarig bent? Als je dat ook onrechtvaardig vindt, kijk dan ook even HIER.

1 Mei, de Dag van de Arbeid, is een dag voor erkenning en rechtvaardigheid van die groep mensen die ooit 'het proletariaat' werd genoemd. Maar wat mij betreft ook een dag van bewustwording.
De 'Anti-Bonuskaart' was daar een goede manier voor, maar slechts een voorafje, in mijn optiek. 's Avonds vond het hoofdprogramma plaats (hoewel het voor de mensen die bij de FNV-demonstratie in Amsterdam waren, wellicht de als de 'after-party' kan worden beschouwd...)

's Avonds was de bijeenkomst over 'Internationale Solidariteit' in 'De Egelantier'; slechts enkele meters verwijderd van waar we 's ochtends 'Anti-Bonuskaarten' uitdeelden. Het programma was door mijzelf samengesteld, dus het was erg spannend voor mij hoe dit zou uitpakken.
Het was natuurlijk niet mijn eerste 'rodeo'; ik organiseer al bijeenkomsten zolang de SP actief is in Veenendaal. Maar toch: elke keer is het weer spannend.

Anne-Marie Mineur kende ik natuurlijk al jaren. Nog voordat ze Europarlementariër werd; nog voor ze in de Provinciale Staten kwam. Dat lijntje was dus behoorlijk kort. Toen ik hoorde dat zij in Europa het TTIP-dossier behandelde, wist ik dat ik haar eens naar Veenendaal moest halen.

Eric Smaling kende ik een stuk minder lang en goed dan Anne-Marie. Voor hij Kamerlid werd, had ik hem nog nooit ontmoet - en eigenlijk 'kende' ik hem vooral van de partijraad. Op die partijraad hield hij een mooi betoog over zijn visie op ontwikkelingssamenwerking. Dat verhaal sprak mij aan. Toen ik hem vroeg dit ook eens in Veenendaal te komen vertellen, was hij meteen enthousiast. Op zulke momenten is het heerlijk om bij de SP te zitten: iedereen is zo benaderbaar!

Wim Bakker was een beetje een wildcard, aangezien ik hem nog helemaal niet kende. GroenLinks-concullega Kees Oskam heeft mij met hem in contact gebracht; want ik wilde de FairTrade-gemeente onder de aandacht brengen. (Kees, bedankt!)
Dat Veenendaal4Fair net twee weken voor onze bijeenkomst van start was gegaan, gaf ons het momentum van de actualiteit. Ook niet verkeerd.

Al met al dacht ik wel een boeiend setje sprekers bijeengesprokkeld te hebben. En het publiek schijnt het met mij eens te zijn. Een klein minpuntje is misschien dat op een avond met zo'n internationaal thema, alle sprekers witte Nederlanders waren.

Maargoed... mocht je je bij het lezen van dit artikel afvragen: "Mis ik iets?"
Het inhoudelijke verslag van de avond vind je HIER!