Veenendaal

wie bang is voor wat vreemd is
doet vooral zichzelf tekort

De kranten staan er bol van. Talloze vluchtelingen die zich een weg uit hun thuisland hebben gebaand, hopend op een veilig verblijf in Europa. Europese havens die de boten niet laten aanmeren. Vluchtende kinderen die verdrinken.
Het is verschrikkelijk.

Europa en de VS zien de vluchtelingenstroom als een probleem. Primair een probleem voor zichzelf. Sommige landen sluiten hun grenzen, en sluiten daarmee vluchtelingen op in hun 'eigen regio'.
Ondertussen stijgt het aantal drenkelingen.

Wanneer er wel vluchtelingen worden opgevangen - of er plannen voor worden gemaakt - kan dit leiden tot protest. De beelden uit Steenbergen en Oranje staan ons nog vers op ons netvlies. In de jaren '90 was er zelfs een groep rijke mensen in Vught die met z'n allen een flat opkochten om te voorkomen dat daar vluchtelingen uit het voormalige Joegoslavië - dat destijds door oorlog werd verscheurd - gehuisvest zouden worden.

NIMBY.
Not In My Back Yard.
Niet in mijn tuintje.
Sommige mensen zien vluchtelingen liever sterven dan in hun buurt leven. En dat is erg.

Dat is niet alleen erg voor de vluchtelingen, die enkel een veilig heenkomen vragen. Het is ook erg voor die mensen en regeringen die zich niet openstellen voor hen.
Vrijwilligers die helpen bij de opvang van vluchtelingen vinden juist veel genoegen en dankbaarheid in hun werk. Uit het op weg helpen van statushouders in de samenleving ontstaan soms mooie vriendschappen.

Sowieso: je openstellen voor iemand's aanwezigheid en verhaal verrijkt je als mens. Of het nou een vluchteling is of iemand anders.
En je medemens helpen is toch waartoe je op aarde bent.
De mens is nu eenmaal een sociaal wezen.

Wie bang is voor wat vreemd is, doet vooral zichzelf tekort.

LEES OOK:

• Vluchtelingen verdienen bescherming