Veenendaal

Als kind heb ik een blauwe maandag op judo gezeten. En daar construeerde ik een verklaring voor het fenomeen Zwarte Piet. (Let wel; ik was een jaar of 7, 8.)

Je begint je opleiding in Spanje als stout kind dat is meegenomen (dat deed Sinterklaas toen nog). Daar begon je als Witte Piet, waarna je bevorderde tot Gele Piet, Oranje Piet, etc., tot je volleerd was en je Zwarte kleur had verdiend - en je goed genoeg was om mee te gaan op de jaarlijkse reis naar Nederland.

De laatste tijd is er nogal wat gedoe rond IW4. Een groep medewerkers heeft op verschillende manieren aangegeven, dat zij grote problemen ervaren. De directie stelt juist dat alles koek en ei is.

Nadat de Zwarte Pieten de Stoomboot hadden verlaten (Sinterklaasjournaal, afgelopen week), zijn er nieuwe Pieten opgeleid. Zwarte Pieten, maar ook anderssoortige Pieten - waaronder de Roetpiet.

Persoonlijk vind ik de Roetpiet de slechtst denkbare 'oplossing' voor het Pietenprobleem. De magie van Sint en Piet zit hem er immers mede in dat je niet ziet wie het zijn, onder de kostuums. Dat onderdeel van de traditie moet je niet te grabbel willen gooien, ongeacht welke kleur schminck je op je toet smeert.

Toen het raadsprogramma werd vastgesteld, vergeleek ik het met het eerste album in een strip-reeks. Natuurlijk vond ik het stripboek spannender, maar bij een eerste editie heb je soms wat ruimte nodig om het verhaal in de startblokken te krijgen. Nu zijn we weer een paar maanden verder en ligt de begroting voor. Het tweede album in de reeks, als het ware. Het verhaal zal zich nu enigszins moeten hebben ontwikkeld en verdiept. Helaas lijkt het tegendeel waar: de voorliggende begroting is een aaneenrijging van 'flash backs' en 'set up'. Het echte verhaal, het beleid voor het komende jaar, staat er niet in. Er worden enkel een aantal reeds genomen raadsbesluiten genoemd, en een aantal data genoemd wanneer de raad besluit over nieuw beleid.