Veenendaal

Het was dinsdag, 27 juni 2017...

De kranten en de andere nieuwsmedia staan er vol mee: Het basisonderwijs gaat

Staken!

Zoals het er nu uit ziet, begint de school een uurtje later!

Na met Baukje in overleg te zijn geweest, besloten wij (SP Veenendaal) een keus te maken uit het CPOV onderwijs dicht bij huis. De Juliana van Stolberg school, dependance Sterke Arm viel in de prijzen (zij staan wel voor alle basisscholen in Veenendaal)

Snel aan het werk met de voorbereiding(taart bestellen, kaart met tekst erbij, mensen die mee willen en heel belangrijk: een fotograaf!

Na enkele telefoontjes ging Janny gelukkig mee. Zij zorgde ervoor dat met het autootje de taart heel over kwam Ary Jan had gelukkig een plaatsje in zijn volle agenda om het gezellige gebeuren vast te leggen op de gevoelige plaat.

Bij de school aangekomen moesten we even zoeken naar de juiste (open) deur. Wij werden heel prettig ontvangen, gingen naar boven, er werd snel koffie bijgezet; verschillende mensen werden herkend. Ik heb daar tenslotte 25 jaar aan de overkant gewoond; Ary Jan had een insteek via Vluchtelingenwerk.
Gelukkig stonden er genoeg stoelen,dus ook wij werden uitgenodigd om een kopje koffie mee te drinken.

Aan mij (Toke) viel de eer te beurt om de taart te overhandigen, met een kleine toespraak. Maar wij kwamen niet alleen voor koffie en gebak, maar ook voor het verhaal achter de staking!

De verhalen kwamen al snel, die varieerden van volle klassen, anderstaligen en Nieuwkomers (de vluchtelingen), kinderen met een achterstand op niet alleen taal en rekenen, maar ook op sociale contacten! Verder is het speciaal onderwijs geminimaliseerd, waardoor er ook kinderen met een handicap worden geplaatst. Het is prettig voor deze kinderen dat ze in het regulier onderwijs terecht kunnen, maar daar moet wel begeleiding voor zijn.

De werkdruk is enorm. De klassenassistenten zijn wegbezuinigd, terwijl er van de andere kant subsidies over de balk gegooid worden, waarvan al niet meer bekend is waarvoor ze dienden. Een mannelijke docent verklaarde: Ik ben een zijinstromer, ging fluitend naar mijn werk, want hoera ik heb het goede vak gekozen! Helaas was dat 3 jaar geleden;het fluiten wordt steeds minder, de werkdruk veel te hoog, want we kunnen niet de tijd en aandacht geven aan de kinderen die het zo hard nodig hebben.

De opleiding van de PABO sluit ook steeds minder aan op het onderwijs, mogen we a.u.b. wat meer verdienen,want we draaien meer uren dan waar we voor betaald worden! Verder lopen we achter op het middelbaar onderwijs, daar wordt 20% meer betaald dan bij ons!