Veenendaal

Een eerste indruk van de Provinciale politiek...

Na mijn installatie vorige week als Statencommissielid,mocht ik plaatsnemen op de publieke tribune in de Statenzaal. Daar heb ik een goed deel van de dag doorgebracht, om zodoende een indruk te krijgen van de dynamiek die mij in deze arena te wachten staat. Ik werd bepaald niet teleurgesteld...

De begroting was "aan snee", wat voor de SP betekende dat vooral Andrea aan de bak moest. Zij is de fractievoorzitter, en mijn 'chef'. Samen met haar mag ik de commissie 'Mobiliteit en Milieu' doen. Andrea had een gloedvol betoog over de waarde van goed openbaar vervoer - wat iets totaal anders is dan een prestigieuze metrolijn (maar dat is een ander verhaal...).

Wat mij, als "gemeentemens" opviel aan de provinciale politiek is dat er andere onderwerpen belangrijk zijn, maar dat politiek gewoon politiek blijft. Coalities doen wat coalities doen (zelffelicitaties vloeiden rijkelijk) en oppositie doet wat oppositie doet. In de provincie zijn er alleen wel een aantal partijen waarvan we in de Veense politiek verschoond zijn gebleven; bijvoorbeeld JA21 (voorheen FvD) en de PVV.

PVV-voorman René Dercksen kende ik al van een aantal verkiezingsdebatten, waar hij - afgezien van zijn politieke voorkeur - als een sympatiek en redelijk persoon op mij overkwam. En ook in de interrupties die hij op andere partijen pleegde, kwam hij niet onaangenaam op mij over. En toen mocht hij aan zijn eigen termijn beginnen...

Oef...
De rode draad van de PVV was de "overbevolking" in de provincie. Driemaal raden wat ze daarmee bedoelen. Dercksen maakte zich onder andere kwaad dat Nederland wél z'n best doet voor Afghaanse vluchtelingen, maar niet voor "Nederlanders". Vastgoedspeculatie kwam hooguit summier aan bod; het probleem was volgens hem dat "Afghanen zomaar gratis een huis krijgen."

Ik kon het niet meer aanhoren. Dat je een andere probleemanalyse hebt dan wij is tot daar aan toe, maar ga geen onwaarheden verkondigen! Vluchtelingen cq statushouders krijgen helemaal geen gratis huis.
Ik hopte van de tribune, en liep naar Andrea. Gelukkig kan dit (nog) in het Provinciehuis.

"Het klopt niet wat hij zegt," fluisterde ik. "Statushouders krijgen helemaal geen gratis woning."
"Dat weet ik," antwoordde Andrea. "Maar je kunt beter niet op hem reageren..."

Nauwelijks had ze dat gezegd, of verschillende partijen interumpeerden Dercksen, waarna absolute en totale chaos volgden. Die interrupties riepen weer nieuwe interrupties over zich af, met elk hun eigen smaak van wanorde. Elk debat ging eigenlijk over de vraag of je vluchtelingen nou wel of niet moet helpen. Discussies die je eigenlijk niet zou moeten willen voeren; het bieden van een helpende hand aan mensen in nood dient vanzelfsprekend te zijn. Punt uit.

Na een reeks tenenkrommende interruptiedebatten vroeg CDA-voorman Chris Westerlaken het woord. Hij had ook de eerste interruptie gepleegd, maar nu had hij een andere boodschap.
"Het spijt mij," zei hij, "dat ik met mijn interruptie deze chaos heb veroorzaakt..."

De orde van de vergadering hervatte zich, en de dag kabbelde voort.

Overigens...
... geen van de interumpanten had Dercksen op zijn onwaarheid over gratis huisvesting gewezen.

WORDT VERVOLGD...