Inspraak
Inspraak
Als de samenleving naar het Provinciehuis komt
"Maar het beleid was als Jormungander de Midgaardslang, die in zijn eigen staart bijt," zei ik. "Het kon nooit in het evenementenbeleid worden veranderd omdat het in het raadsprogramma stond, en het kon niet in het raadsprogramma worden veranderd omdat het in het evenementenbeleid stond. Zes was het, en zes zou het blijven."
Even was ik terug op mijn oude honk, het gemeentehuis van Veenendaal, om mijn zegje te doen over een onderwerp op de raadsagenda. Niet als gemeenteraadslid dit keer, maar als inwoner van Veenendaal die gebruik maakte van zijn burgerspreekrecht.
Ook in de Provincie Utrecht hebben inwoners dat recht. Zij mogen inspreken op onderwerpen die in de verschillende commissies staan geagendeerd. In Tim's commissie, 'Ruimte, Groen, Water en Wonen' zijn het vaak LTO en milieuclubs die hun recht benutten. Sommige insprekers zijn inmiddels even vertrouwd in de commissie als de daadwerkelijke commissieleden.
In mijn commissie, 'Milieu en Mobiliteit', zie je minder terugkerende gezichten. Goed, ten tijde van de stakingen zag je natuurlijk buschauffeurs verschillende malen terugkomen, maar het gaat ver om hen 'vaste gasten' te noemen. Meestal hebben we te maken met eenmalige optredens van doodgewone inwoners die zich zorgen maken over een onveilig fietspad of een onoverzichtelijk kruispunt, of een levensgevaarlijke oversteekplaats. En, hoewel zij zenuwachtig en onervaren zijn, zijn hun spreekbeurten bijzonder effectief: de gedeputeerde wordt meteen aan het werk gezet, en de betreffende inwoners komen niet terug.
Echter, sinds de energietransitie, en vooral sinds de Provincie erop zinspeelt om als 'bevoegd gezag' op te treden, begint ook mijn commissie haar 'usual suspects' te krijgen. Mensen die (linksom of rechtsom) iets vinden over windmolens.
En zo kwam het dat in de commissie van oktober, er zich maarliefst zeven insprekers hadden gemeld om te spreken over de Statenbrief 'proces vervolg windenergie'. En dan nog eentje bij de memo 'legitimiteit inzet projectbesluit ihkv de RES'. Acht insprekers over windmolens, dus.
Waar het de één niet snel genoeg kon gaan, zag de ander de windmolens he-le-maal niet zitten. De één verheugde zich op de opbrengsten, waarmee een energiecoöperatie mooie dingen zou kunnen doen voor de buurt; de ander waarschuwde voor de effecten die windmolens hebben op de omgeving, de natuur en de gezondheid van omwonenden.
Elk van die insprekers mocht zijn of haar verhaal doen, en kreeg daarnaast ook nog eens vragen van de verschillende politici voorgeschoteld gekregen. Het behoeft, denk, ik geen betoog dat nagenoeg de gehele vergadering opging aan het spreken over die windmolens. En dat we aan een deel van de agenda simpelweg niet meer toekwamen. C'est la vie.
En daar eindigt het verhaal niet. Daags na deze commissievergadering werd er door het Provinciebestuur een enquête uitgezet over die windmolens. Om de meningen hierover te verzamelen, om te zien waar draagvlak voor is. Probleem: de enquête werd nogal als sturend ervaren. En dat is niet zo gek, als je constant uit 2 scenario's mag kiezen, maar beide scenario's behelzen dat er een windmolen in je achtertuin wordt geplaatst.
Als je zo te werk gaat, ben je geen draagvlak aan het peilen, maar aan het fabriceren. Of je wekt op zijn minst de schijn daarvan.
Het hoeft dan ook niemand te verrassen dat de actiegroep 'Windalarm' een petitie heeft opgestart in reactie op de enquête. Ondertekenaars spreken zich daarmee uit tegen windmolens. Voorafgaand aan de Statenvergadering werden de ingezamelde handtekeningen aangeboden aan de Commissaris van de Koning (de voorzitter van Provinciale Staten).
Ook dat is een manier waarop je als inwoner inspraak hebt op het beleid. En dat is mooi. Politiek hoort niet te zijn: eens in de vier jaar bedenken aan wie je je zeggenschap uit handen geeft. Nee, politiek is een zaak van ons allemaal - en niet alleen in verkiezingstijd.
Of het nu gaat over het evenementenbeleid in je eigen gemeente, of het plaatsen van windmolens in de provincie. Het gaat over jou, dus laat van je horen. Kijk welke mogelijkheden tot inspraak je hebt, en benut deze. Want politiek is te belangrijk om aan politici over te laten...
Zie ook:
Eerder in deze reeks:
- Zie ook:
- Jan Breur
- Provincie/regio
Reactie toevoegen