Veenendaal

Nadat de Zwarte Pieten de Stoomboot hadden verlaten (Sinterklaasjournaal, afgelopen week), zijn er nieuwe Pieten opgeleid. Zwarte Pieten, maar ook anderssoortige Pieten - waaronder de Roetpiet.

Persoonlijk vind ik de Roetpiet de slechtst denkbare 'oplossing' voor het Pietenprobleem. De magie van Sint en Piet zit hem er immers mede in dat je niet ziet wie het zijn, onder de kostuums. Dat onderdeel van de traditie moet je niet te grabbel willen gooien, ongeacht welke kleur schminck je op je toet smeert.

Op een avond loopt een  man loopt met ferme pas een Seinebrug over . Ergens halverwege passeert hij een vrouw, die over de leuning hangt. Nog geen tien meter verder hoort hij een plons gevolgd door een luide schreeuw. De man blijft een moment staan. Daarna loopt hij verder, op weg naar een tabakszaak.

Zo herinner ik me het verhaal  van 'De Val' van Albert Camus, een boek dat ik op de middelbare school moest lezen.

Zaterdag 8 november gingen Nico en ik op pad richting Den Haag. De eerste tegenvaller: De trein richting Utrecht ging niet, wegens werkzaamheden aan het spoor. Meevaller: er kwam een mooie reisbus, die ons vervoerde naar Utrecht Centraal. Aangekomen op het station werden we opgevangen door een lid van het team RED DE ZORG met de mededeling dat de bus van het FNV net weg was. Weer pech!