h

Boys don't cry

19 november 2022

Boys don't cry

Internationale Mannendag 2022

Vandaag is het Internationale Mannendag. Maar het is ook de laatste dag van de Transgender Awareness Week, en morgen is het Transgender Gedenkdag - de dag waarop wordt stilgestaan bij alle mensen die vermoord zijn vanwege hun transgender identiteit en waarop aandacht wordt gevraagd voor transfobie en geweld tegen trans personen.

Internationale Mannendag heeft als doel thema's rond mannelijkheid onder de aandacht te brengen. Denk daarbij aan het promoten van positieve rolmodellen en het onder de aandacht brengen van discriminatie van mannen.
Omdat wij jaarlijks aandacht besteden aan Internationale Vrouwendag, is ons de vraag gesteld om dit ook te doen voor Internationale Mannendag. In het kader van gelijkwaardigheid is dat enkel terecht.

De samenleving stelt hoge verwachtingen aan mannen. Ze moeten stoer zijn, rationeel, leiders, fulltime werkers, van sport (en met name voetbal) houden, bier drinken, vlees (bij voorkeur gebarbecued) eten. En nee, natuurlijk weegt niet ieder punt even zwaar. Maar als je teveel afwijkt van het stereotype wordt je mannelijkheid - en daarmee je waardigheid als mens - in twijfel getrokken.
Dan ben je een "soy-boy", een "mietje", een "wijf"...

Wie niet cisgender en/of heteroseksueel is, zal naar de smaak van anderen zeker teveel afwijken. En sommigen zullen daarin een rechtvaardiging zien voor spot en zelfs geweld.
Onlangs sprak Nina Parie van COC Veenendaal de gemeenteraad toe. Zij vertelde ondermeer dat haar buurman niet hand in hand met zijn vriend over straat kan gaan zonder nare, discriminerende opmerkingen naar zijn hoofd geslingerd te krijgen.
En symbolen die aangeven dat iedereen welkom is en zichzelf mag zijn, zoals de regenboogvlag en het regenboogzebrapad, worden besmeurd of bijkans vernield.
De boodschap is duidelijk: wie niet aan de cis-heteronormatieve norm voldoet, is niet welkom. En de haat tegen het 'andere' kan ver gaan: het afgelopen jaar zijn er wereldwijd 327 transgender personen vermoord om wie zij zijn.

En dat brengt mij op Brandon Teena (1972-1993).
Teena was een jongeman die door zijn eigen vrienden is verkracht en vermoord nadat zij erachter kwamen dat hij transgender was. Hierover is de film 'Boys don't cry' (1999) gemaakt.
Op ongenadige wijze werd Teena niet geaccepteerd door zijn eigen vrienden, maar zelfs zijn eigen moeder had moeite met zijn transgender identiteit. Ze had er openlijk bezwaar tegen dat haar kind in de media als "hij" werd aangeduid. Dat kwam pas later.
Toen haar in 2013 werd gevraagd hoe de moord haar leven heeft beïnvloed, antwoordde ze: "Ik vraag me af hoe mijn leven eruit zou zien als ze* nog bij me was geweest. Het zou zo fijn zijn om haar bij me te hebben. Ze was altijd zo'n blij kind. Ik stel me haar voor als een gelukkige volwassene. En als gelukkig zou betekenen dat Teena als man zou leven, zou ik dat prima vinden."

Laten we ons, op Internationale Mannendag en alle andere dagen,  ons openstellen voor alle mannen: cis, trans of anderszins. En voor alle vormen van mannelijkheid. Of dat nu stoer is of zachtaardig, rationeel of emotioneel, ambitieus of gematigd.
Want alleen als we elkaar accepteren bereiken we een samenleving die gebaseerd is op Menselijke Waardigheid, Gelijkwaardigheid en Solidariteit.


*) Brandon Teena's moeder gebruikt de vrouwelijke persoonlijke voornaamwoorden voor haar kind.

Reactie toevoegen

(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.

Plain text

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.

U bent hier