Veenendaal

En daar is het paasweekeinde weer. Tijd voor mijn jaarlijkse overdenking, waarbij ik bijbelteksten door een socialistische bril bekijk, of zo u wilt: een bijbelse benadering op het socialisme hanteer. Dit jaar krijgt de overdenking extra lading, omdat ik tijdens de paaswake - a.s. zaterdagavond - zelf belijdenis doe. Mijn socialisme en mijn christelijke opvattingen zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden.

Het opiniestuk van SP-kamerleden Agnes Kant (fractievoorzitter) en Sadet Karabulut dat vandaag in De Volkskrant verscheen is dan ook opmerkelijk. Zij bepleiten een stop op overheidsbemoeienis met religie. Dat lijkt haaks op mijn verhaal te staan, maar toch is het niet zo.

Kant en Karabulut pleiten tegen gescheiden inburgeringscursussen en loketten omwille van de Islam. Tegen het reduceren van mensen tot enkel aanhanger van een religie. Geloof is wellicht onderdeel van je identiteit, maar het is niet je volledige identiteit. Een mens is meer dan alleen maar gelovige. Daarbij getuigt het van weinig respect voor het geloof als je het inzet als beleidsinstrument.

Een gemeente hoort Youth for Christ niet te subsidiëren voor evangelisatie- en bekeringswerk. Of een loket te openen in een Moskee. Of het gelijkheidsbeginsel (tussen man en vrouw) op te offeren omwille van orthodoxe gelovigen. Evenmin als dat er een ambtsgebed in de raadszaal thuishoort.

In de bijbel geeft Jezus ook zelf het belang van de scheiding tussen overheid en geloof aan: "Geef wat van de keizer is aan de keizer, en geef aan God wat God toebehoort." (Marcus 12:17). De regels van het geloof zijn andere dan de regels van de 'aardse' overheden. En Jezus kent dat onderscheid maar al te goed - en accepteert dat hij zich te voegen heeft naar de wetten die in een land gelden.

Maakt dit, dat religie volledig uit beleid gebannen moet worden? Dat lijkt me schier onmogelijk. In mijn eerste overdenking (2007) maakte ik het volgende rekensommetje:

(Mattheus 25: 40) + (Mattheus 21: 12, 13) = GEEN MARKTWERKING IN DE ZORG

Wie wil weten wat ik precies bedoelde, moet die overdenking er nog maar eens op naslaan. Wat belangrijk is, is dat politieke keuzes voortvloeien uit overtuigingen - die best gebaseerd kunnen zijn op het geloof.

Ik ben (onder andere) vanuit mijn Christelijke motieven tegenstander van marktwerking in de zorg. Een ander heeft zijn of haar eigen motieven om marktwerking in de zorg af te keuren. Er zijn ook Christenen die uit de teksten geen vertaalslag naar dit standpunt maken. Hoe gelovig ook de motieven voor een standpunt zijn, het standpunt zelf is uiteindelijk geen religieus standpunt.

Natuurlijk mag je kerken en moskeeën gebruiken om mensen te bereiken, zodat je kunt voorlichten of een standpunt uit de doeken kunt doen. Hier is niets mis mee!

Er wordt echter een grens overschreden als er op basis van religie andere regels gaan gelden voor bepaalde groepen mensen. Of als de overheid bekeringen subsidieert.

Om een vertaling te maken van Jezus' woorden:
"Laat aan de staat over wat de staat moet doen, en laat het geloof doen wat het geloof moet doen."

ZIE OOK:
Overdenking 2007 HIER Overdenking 2008 HIER Overheid, hou handen af van religie; opinieartikel van Agnes Kant en Sadet Karabulut in de Volkskrant, HIER