Stront
Stront
Stank voor dank
"Iedere dag weer fijn om geen Commissaris te zijn," antwoordde Tim. Ik had net een berichtje doorgestuurd dat de Commissaris van de Koning onderweg was naar het Provinciehuis om protesterende boeren te ontvangen. Die waren weer op de tractor geklommen, en hadden nu ook de giertanks meegenomen...
Gedeputeerde Sterk (landbouw) bevond zich op dat moment buiten de provincie, en kon niet naar het Provinciehuis komen.
"Waar was ze?" Vroeg een mede-Statenlid toen we de woensdag daarna de gebeurtenissen bespraken tijdens de lunch.
"In Hilversum," grapte ik. Natuurlijk was ze verder weg, en als ze in de gelegenheid was, had ze heus wel tijd voor de boeren gemaakt.
En dat de gedeputeerde er niet bij kon zijn, deed natuurlijk niets af aan het feit dat niemand minder dan de Commissaris van de Koning zich - nota bene op een vrijdagavond - naar het Provinciehuis begaf om naar de boze boeren te luisteren.
"Wat fijn dat u ons wilt aanhoren," hadden de boeren natuurlijk moeten zeggen; in de wetenschap dat de Commissaris ook naast zijn partner op de bank een detective of iets dergelijks had kunnen kijken. Het was tenslotte vrijdagavond.
En aangezien de woede van de boeren vooral op het Kabinet gericht is, was "dank u wel" natuurlijk de gepaste reactie geweest toen de Commissaris beloofde de klachten van de boeren over te brengen naar Den Haag.
Helaas; de gepaste reacties bleven uit. In plaats daarvan kreeg de Commissaris stank voor dank...
"Wat heeft het voor zin om met u in gesprek te gaan, als ik elke keer hoor: 'we doen ons best', en je doet het niet," mopperden de boeren, alsof ze dat niet van tevoren hadden kunnen bedenken. Alsof ze zelf niet snapten dat de Commissaris niet ter plekke het rijksbeleid kan omgooien. Alsof de boeren überhaupt kwamen om te praten.
RTV Utrecht berichtte: Een kiepwagen heeft een flinke lading mest voor de ingang van het provinciehuis gestort en boeren spoten onder luid gejuich gier uit een tank in het rond. Even was er een klein brandje op de stoep, maar dat werd snel gedoofd. Na achterlating van een bergje mest, zand, plaggen, gier en autobanden zijn de boeren weer vertrokken.
"Het college van Gedeputeerde Staten neemt in de meest stellige bewoordingen afstand van de wijze waarop het protest is verlopen," is in een kort daarna gegeven verklaring te lezen. Hoe die meest stellige bewoordingen luidden, wordt niet expliciet vermeld. Ik stel me zo voor dat er nogal wat ziekten en godslasterende vloeken aan tepas komen.
Begrijp me niet verkeerd; de boeren hebben alle recht en reden om kwaad te zijn. Met name de PAS-melders zijn een behoorlijk oor aangenaaid: je denkt alles volgens de regels te doen en plotseling worden die regels met terugwerkende kracht omgegooid.
Boeren zijn ook niet een collectief van moedwillige vervuilers; veel van hen willen wel verduurzamen, maar zijn een speelbal van supermarkten en banken. De één wil belachelijk weinig betalen voor de producten, teneinde optimaal te kunnen profiteren van exorbitante marges; de ander wil zo veel en zo snel mogelijk rendement op zijn investeringen. Vermorzeld tussen het streven naar winstmaximalisatie van beide groepen, worden boeren welhaast gedwongen tot intensivering en schaalvergroting.
En een overheid die dan ook nog eens voortdurend de regels verandert en geen perspectief biedt op een werkbaar verdienmodel voor je bedrijf is dan niet bepaald iets wat je er als boer ook nog wel bij kunt hebben.
In 2019 heeft de SP haar landbouwvisie, 'Aarde, Boer en Consument verdienen beter' gepresenteerd. Met dit stuk wil de SP antwoorden geven op een van de grote vragen van onze tijd: hoe we een veilige en diervriendelijke voedselproductie kunnen combineren met een rijke natuur en een leefbaar landelijk gebied. Voor de SP betekent dit afstand nemen van het systeem van schaalvergroting en wereldhandel en terug naar een 'boerenlandbouw' op een regionale schaal, met een fatsoenlijk inkomen voor de boer.
En, al behoor ik tot de oppositie, ik moet toegeven dat de provincie echt haar best doet voor de boeren.
"De provincie Utrecht spant zich dagelijks in om samen met vertegenwoordigers van de agrarische sector en individuele ondernemers te werken aan een vitale toekomst voor het landelijk gebied. Dat doen wij door het bieden van deskundig advies, het ondersteunen van individuele ondernemers en door het voeren van het open gesprek. De deuren van de provincie hebben altijd opengestaan voor iedereen die dat gesprek wil voeren. En dat blijft zo," is te lezen in de verklaring van Gedeputeerde Staten.
Dat deze voortdurende inspanning beloond wordt met het rondspuiten van stront, is stank voor dank. Aarde, boer en consument verdienen beter, maar het provinciepersoneel ook...
Reactie toevoegen