Veenendaal

Nangialay en ik staan voor Birlik met onze koopkrachtkrantjes. Er loopt een vrouw de winkel uit. Ze komt op ons af en ik vraag haar of zij het leven ook zo duur vindt worden.
"Ja," zegt ze "maar ik ben boerin.” Als ik haar vraag of zij onze plannen om het leven weer wat betaalbaarder te maken eens wil doorlezen, krijg ik nul op mijn rekest. Eerst moeten de stikstofproblemen opgelost worden.
En ze loopt naar haar auto.

Afgelopen zaterdag stonden we weer op de markt. Naast ons stonden jongens die om een bijdrage vroegen voor de kinderen van de voedselbank. Wij gingen met de bezoekers gesprekken aan over onze plannen om de koopkracht weer op orde te krijgen.

"En denk je dat het helpt," vroeg een kennis van me afgelopen zaterdag toen we weer met de vredesvlag bij het stadsstrand stonden en daar waxinelichtjes uitdeelden. Even daarvoor was een mevrouw op haar scootmobiel naar me toegereden. Ze had vorige week een waxinelichtje gekregen. Ze had hem thuis met de kleinkinderen aangestoken en ze hadden met elkaar gepraat over wat vrede nu eigenlijk inhield.

Hoe zal het gaan?

Ook afgelopen zaterdag zijn we weer de straat op geweest. We stonden op de markt en gingen de wijk in. Zo kreeg ik een gesprek met een mevrouw. Ik bood haar onze krant met onze oplossing voor de koopkrachtcrisis aan.
"Ach," zei ze, "er zijn zoveel crisissen. Waar moeten we beginnen?"

Terwijl de armoede om zich heen slaat, blijft onze regering op haar handen zitten en stelt alle mogelijke maatregelen uit. Als SP doen we dit juist niet. Wij hebben plannen om de koopkracht weer wat op te vijzelen en daar doen we alle moeite voor om de regering hiertoe over te halen. We staan op straat, we gaan langs de deuren en we bellen onze sympathisanten.

Terwijl ik voor de Albert Heijn in de Ellekoot mijn koopkrachtkrantjes probeer uit te venten, zit op hij op een bankje een ijsje te eten.
Op een gegeven moment staat hij op en loopt naar me toe.
"Waar ben jij mee bezig?" Vraagt hij.

Afgelopen dinsdag stonden we weer op de markt met onze Koopkrachtkrant. Hierin staan onze plannen om de koopkracht weer wat op te vijzelen.

Ik zie mensen met volle boodschappentassen en mensen die even een kopje koffie drinken. Op het oog lijkt het wel dat de inflatie nog geen invloed heeft op de mensen.
Maar dat is schijn! Als ik met de mensen in gesprek raak, dan hoor ik verhalen die mijn waarnemingen loochenstraffen.

De vakantie zit er weer op. Ook als SP-ers hebben wij die goed gebruikt om nieuwe energie te verzamelen, want er is nog heel veel te doen. En dus knallen we er direct in met de actie 'vijf koopkrachtknallers'!