Veenendaal

'Wat je van gele hesjesleren kan!' was het thema van onze nieuwjaarsborrel/ ledenvergadering van 8 januari jl. Meer dan twintig mensen bezochten deze bijeenkomst
Onder het genot van baklava, gevulde wijnbladeren en gevulde driehoekjes, die gemaakt zijn door onze Turkse, Irakese en Afghaanse leden, werd het een geanimeerde avond.

Toespraak voorgedragen op de
vredesmars, 22 december 2018

Het was de zomer van 2006. Ik was 24 jaar, kersvers gekozen als raadslid, en op vakantie met mijn ouders en broer. We maakten een rondreis door Europa. De pracht en praal in Wenen, en de Love Parade in Berlijn, stonden in schril contrast met wat ik zag als ik 's avonds terugkwam in het hotel en het nieuws aanzette op te televisie van de Wereldomroep.

Naar aanloop van onze Vredesmars las ik het onderstaande gedicht van Gabriel Smit. Het gedicht is al oud en is geschreven als reactie op de de gebeurtenissen in Hongarije. Zestig jaar geleden en nog steeds actueel.
Met Gabriel Smit hoop ik dat we ons afkeren van geweld en opnieuw leren kijken naar de schoonheid van het leven.

Goede kerstdagen en een prachtig Nieuw Jaar toegewenst.

Na weken van voorbereidingen, melding doen bij de gemeente, overleg door Jan Breur en Dick Roodbeen, netwerken met verschillende groeperingen, was daar dan eindelijk de 22e december aangebroken. Nog even met Baukje overlegd over (gele) hesjes voor de evt. begeleiders/ordedienst voor de verwachte mensen massa’s die de vredesmars zouden lopen. Om 13.00 uur werden de laatste flyers uitgedeeld (het was nog steeds droog); zo rond 14.00 uur kwamen er steeds meer mensen naar het verzamelpunt bij het de Oude Kerk.