Veenendaal

Een gedicht van Derk-Erik Postma

Voorgedragen tijdens de bijeenkomst op de Dag van de Vrede 2018.

ik kijk graag naar mensen die rijker
gezonder
of gelukkiger zijn dan ik

"Een groots land wordt niet beoordeeld op het aantal miljonairs of miljardairs dat het heeft of op de omvang van zijn militaire begroting. Het wordt niet beoordeeld op de hebzucht van zijn grootste bedrijven. Het wordt beoordeeld op hoe goed het zijn zwakste en kwetsbaarste burgers behandelt." (1)

Met deze woorden opent Bernie Sanders het zesde hoofdstuk van zijn boek; 'Onze Revolutie'. Na een uiteenzetting over armoede, gaat hij specifieker in op een aantal doelgroepen: ouderen, mensen met een beperking, veteranen en native Americans (oorspronkelijke Amerikanen, die voorheen werden aangeduid als 'Indianen').
Maar hoe staat het eigenlijk met armoede en kwetsbare groepen op ons stukje van de wereld?

Maarten Hijink, Tweede-Kamerlid namens de SP, was - zoals dat in mooi Engels heet - on fire. In de Kamer stond hij, met in zijn ene hand een hele stapel rapporten waarin staat dat het eigen risico een rem is voor mensen. Door dat Eigen Risico maakt maarliefst één op de vijf Nederlanders niet gebruik van zorg, terwijl ze dat wel nodig hebben. Het overgrote deel van de Nederlanders, blijkt tevens uit de stapel rapporten, wil niet in een systeem leven waarin zieke mensen betalen voor gezonde mensen.
In zijn andere hand hield hij het  gebrekkige onderzoek, dat Shell financierde, om 'aan te tonen' dat de dividendbelasting moet worden afgeschaft. Dit zou de Nederlandse samenleving MINSTENS 1,4 miljard euro op jaarbasis kosten - geld dat ook besteed kan worden om (onder andere) het Eigen Risico af te schaffen.
"En dat is de keus waar we voor staan," zei Hijink. "Kiezen we voor de zieken, of kiezen we voor Shell? Het kabinet heeft de keus al gemaakt: zij kiezen voor Shell..." (1)

Dat de top van het bedrijfsleven en de politiek bij elkaar in bed liggen, maakt dat hun belangen bovenmatig worden verkozen boven die van 'gewone stervelingen'. En dat heeft een tweedeling tot gevolg.
"Er is iets totaal mis in ons land als de bovenste een procent bijna evenveel vermogen bezit als de onderste negentig procent." Schrijft Sanders. "Er is iets totaal mis als de twintig rijkste Amerikanen meer vermogen bezitten dan de onderste 150 miljoen mensen - bijna de helft van onze hele bevolking." (1)