Veenendaal

De wooncrisis is een klassevraagstuk. Een miljonair hoeft nooit te klagen dat hij geen woning kan vinden; de woningnood treft vooral mensen zoals u en ik. Nu Veenendaal haar laatste stukjes grond aan het volbouwen is, rijst de vraag hoe we die gaan benutten. Bouwen we betaalbare woningen voor iedereen, of gaan we door met pamperen van mensen die reeds in weelde wentelen?

Een pleidooi in beeld gebracht

Yolande was nauwelijks geïnstalleerd als Raadscommissielid, of het noodlot sloeg toe. Ze kreeg een behoorlijke klapper te verduren, waarbij ze haar schouder brak. Wat volgde was een opname in een revalidatiecentrum. In eerste instantie zat ze in Ede, maar sinds een tijdje mag ze dichterbij huis verblijven. In 'de Engelenburgh'.

Op enkele tientallen meters afstand daarvandaan beleefde ik een ander soort opname...

"Hoe kan dat nou?" Vraag ik mijn man. "Toen oma in 2013 overleed, moesten we haar appartement verkopen. Het heeft een jaar te koop gestaan en er kwam zelfs niemand kijken! En nu gaan dezelfde appartementen voor twee keer zoveel weg als wij toen vroegen."

Nog steeds wordt de Vredesvlag getoond aan het publiek iedere zaterdagmiddag nabij de zandbak in het centrum! Een uurtje voor de Vrede staan er mensen van Veenendaal voor Vrede om aandacht te vragen tegen de oorlog, niet alleen in de Oekraïne maar over de hele wereld! Dat het begonnen is na de inval van Rusland kwam, omdat de mensen uit de Oekraïne wel heel dichtbij ons Europeanen voelen!

Helaas was het afgelopen vrijdag dus 100 dagen na de inval!