Veenendaal

Over keuzes en prioriteiten

"Roodkapje maakt zelf wel uit waar ze alleen naartoe gaat," had Tobias ooit eens geantwoord toen er een bekend kinderliedje door de speakers schalde. Roodkapje wel, maar ik had onlangs minder geluk. Ik moest die dag op het Provinciehuis zijn voor een commissievergadering, maar door stakingen in het streekvervoer reden er aanzienlijk minder bussen. En dat was niet het enige dat ik die dag van de staking zou merken...

Over afscheid en aantreden

In de gemeenteraad van Veenendaal neemt er wel eens iemand tussentijds afscheid, maar heel vaak gebeurt dat niet. In Provinciale Staten gebeurt dat aan de lopende band. Sinds ik in de provincie actief ben, heb ik nog maar één statenvergadering meegemaakt dat er niet iemand afscheid nam en/of nieuw geïnstalleerd werd.

En ook deze eerste vergadering van het nieuwe politieke seizoen begon met een afscheid.

over boeren en belastingen

"Arjan," vroeg ik, "heb jij nog een plekje over in de auto?"
Omdat ik deze keer slechts een kwartier had tussen het einde van de beraadslagingen en de stemmingen, had ik het er maar niet op gewaagd om alvast richting Veenendaal te gaan - en de stemmingen dus gewoon in het Provinciehuis afgehandeld.

Een pleidooi in beeld gebracht

Yolande was nauwelijks geïnstalleerd als Raadscommissielid, of het noodlot sloeg toe. Ze kreeg een behoorlijke klapper te verduren, waarbij ze haar schouder brak. Wat volgde was een opname in een revalidatiecentrum. In eerste instantie zat ze in Ede, maar sinds een tijdje mag ze dichterbij huis verblijven. In 'de Engelenburgh'.

Op enkele tientallen meters afstand daarvandaan beleefde ik een ander soort opname...