KOOPZONDAG ALTERNATIEF; het ontstaan van een besluit...
KOOPZONDAG ALTERNATIEF; het ontstaan van een besluit...
We zijn eruit. Door een uitzondering toe te staan bij evenementen, blijft de norm van de zondagsrust voor winkels gewaarborgd. Een deal die iemand moest maken, maar niemand kon of durfde...
Dinsdagavond, 21 juni, kwam de fractie bijeen. Als enige partij hadden we nog geen definitief standpunt ingenomen over de aanpassing van de Winkeltijdenverordening die de koopzondag mogelijk moest maken. En, zou de raad op volle sterkte zijn, dan zou de stem van de SP doorslaggevend zijn in de uitslag.
Vanwege de zwaarheid van deze verantwoordelijkheid, was het afdelingsbestuur uitgenodigd om mee te denken. Baukje (voorzitter) en Toke (organisatiesecretaris) waren in de gelegenheid om op deze uitnodiging in te gaan, en schoven aan in de Cavansazaal.
Het voorstel dat voorlag - alle zondagen de winkels open - was op voorhand al geen optie voor ons. Uit het onderzoek van Winkelstad Veenendaal bleek immers onvoldoende draagvlak. En de Algemene Ledenvergadering van januari was daar zeer duidelijk over; daar wijk je niet zomaar van af!
De ChristenUnie had een tegenvoorstel aangekondigd. Deze behelste dat de Koopzondag NIET mogelijk gemaakt zou worden, en het raadsbesluit van april zou worden teruggedraaid. Een voor de hand liggende route, die in lijn is met ons verkiezingsprogramma. Maar wat zou het gevolg zijn?
Binnen de kortste keren (naar verwachting: de Kadernota, volgende week) zou er weer een nieuw voorstel voor de Koopzondag worden ingediend door de één of de andere partij, en zou het hele circus weer opnieuw beginnen.
De discussie zou een eindeloze herhaling van zetten worden, die een alsmaar gepolariseerder karakter krijgt, en die voortduurt tot de draagvlakgetallen voldoende zijn om ons over de streep te trekken - of nog erger: tot er zich (weer) een toevallige meerderheid voordoet die de 'koopzondag' even inkopt; draagvlak of niet.
Het was dus nodig dat de discussie verlegd zou worden. Iemand zou moeten bewegen. En aangezien de SP de enige partij was zonder vooringenomen standpunt, zijn wij de enige die dat kunnen.
Dat besef was ook aanwezig bij andere partijen. We hadden al een voorstel ontvangen, van anderen, die een aantal koopzondagen wilden 'kopen' met een toename van het aantal evenementen. Eveneens een belangrijk onderdeel in ons verkiezingsprogramma, dat tot dusver altijd geblokkeerd is door een raadsmeerheid.
Over deze optie was de groep het al gauw eens. Het was een té agressieve invoering van de koopzondag, waarbij we het belang van winkelpersoneel te grabbel zouden gooien voor de mogelijkheid van meer evenementen - waarbij het nog maar de vraag is of ze er ook daadwerkelijk komen.
Plus, dit voorstel kan geen meerderheid krijgen, omdat de coalitie de beperking van zes evenementen heeft vastgelegd in het raadsprogramma. En de SGP was duidelijk: hier kan niet aan getornd worden.
Daarenboven: als je de beslissende stem hebt, past het niet om af te wachten wat er op je afkomt. Dan hoor je het initiatief te nemen! Dus dat deden we...
- In onze constructie blijft de norm van de zondagsrust gehandhaafd. Daarmee is de wens van veel winkeliers en de meerderheid van het personeel gehonoreerd.
- Voor die enkele uitzondering bij een evenement, kan er een beroep worden gedaan op de minderheid die wel op zondag wil werken. Omdat de zondagopenstelling incidenteel, en niet structureel, van aard is, zou die groep moeten volstaan om aan de vraag te voldoen.
- De koppeling tussen mogelijke zondagopenstelling en evenementen zou een stimulans voor winkeliers kunnen zijn om evenementen mogelijk te kunnen maken. En daarmee het culturele klimaat in Veenendaal bevorderen.
- Door evenementen en zondagsopenstelling aan elkaar te koppelen, ontstaat er (weer) een verbinding tussen winkelen en cultuur, die volgens een raadsbrede consensus nodig is om het winkelgebied te redden.
Enig nadeel is, dat we ons door deze koppeling niet meer ongeremd kunnen uitspreken voor het opheffen van de limiet op evenementen, omdat daarmee automatisch meer winkelopenstellingen mogelijk zouden worden. En daarvoor blijft draagvlak nodig van het personeel.
Aanhangers van de absolute zondagsrust (in streng Christelijke kring) zouden dit als voordeel kunnen zien, omdat daarmee het gevaar van meer evenementen is geweken.
Tot slot gooiden we nog een evaluatie in de mix. Immers: meten is weten. Mocht het voorstel rampzalig uitpakken, dan kunnen we altijd nog op onze schreden terugtreden. Het moet gezien worden als een proef; net zoals het Vrij Parkeren op Zaterdag ~ dat inmiddels ook al de vormen van een soap begint aan te nemen.
Het enige vraagteken was de reactie van de andere partijen. Maar, wat ons betreft is het graag of niet. Als deze uitzonderingsconstructie onvoldoende steun zou krijgen, zou het heel simpel zijn. Met de ChristenUnie mee, tegen het raadsvoorstel en het besluit uit april naar de prullenbak.
Dit was onze deal; daar zouden ze het mee moeten doen.
Inmiddels weten we hoe de raad heeft geoordeeld. Veel waardering van de pro-koopzondagpartijen voor deze uitweg uit de impasse. Zelfs waardering van het CDA - al vertaalde die zich niet in steun.
Alleen ChristenUnie en SGP is deze deal moeilijk te verteren. Ik kan enkel hopen dat deze partijen op termijn kunnen inzien dat met het creëren van deze uitzondering, de zondagsrust veel beter bewaakt blijft dan met een hard njet.
Soms moet je over je eigen schaduw heenstappen.
- Zie ook:
- Jan Breur
- Koopzondag
- Ondernemen
Reactie toevoegen